Elke woning meet nu een stuk slechter uit dan een aantal jaar geleden.
Echt een heel stuk slechter.
Natuurlijk, door alle nieuwe zendmasten die erbij zijn gekomen, maar ook doordat ondertussen zo’n beetje alles draadloos aan te sturen is in huis. Van de verwarming tot de muziek, de babyfoon tot aan de domotica van een huis.
Probleem is dat een pasgeboren baby hier niet tegen kan.
Er zijn natuurlijk altijd baby’s waar je niets aan merkt, maar volgens mij mag je dan echt heel blij zijn dat het zo goed gaat.
Afgelopen jaar ben ik meerdere malen aan het meten geweest bij gezinnen met een baby waar het niet zo goed ging.
Zacht uitgedrukt.
Ik zie het al als ik bij een jong gezin heb aangebeld en de deur wordt open gedaan.
Een jonge moeder met een wit gezicht en wallen tot aan d’r kin van het slaapgebrek, stress in de ogen van de zorgen en een strakke mond van het alsmaar op d’r kiezen bijten, gewoon doorgaan.
Een huilbaby maakt ook nog eens onzeker.
Je krijgt goedbedoelde adviezen uit alle hoeken en uiteindelijk krijg je de blikken of je wel een goede moeder bent.
Vooral als de baby bij opa en oma wel goed slaapt.
En de triomfantelijke opmerkingen dat je het zus of zo moet doen zijn killing voor een nieuwe moeder.
Ik ben zelf moeder van 2 kinderen en het doet mij pijn om dit soort problemen te zien.
Vooral omdat het ook zo’n leuke tijd kan zijn.
Als woonbioloog met ruim 30 jaar ervaring kan ik zeggen dat de hoeveelheid straling die ik nu in woningen meet hoger is – en anders dan ooit.
Ja, het heeft te maken met alle zendmasten om ons heen, maar zeker ook met alle draadloze apparatuur, gadgets en verbindingen die we zelf ons huis binnen brengen.
Ik ben heel soepel, hoor,- voor een woonbioloog.
Dat moet ook wel met pubers in huis die ook graag veel vrienden meenemen.
Allemaal van die lange lijven die op onderuit hangen met een spooky verlicht gezicht op hun mobiel kijken.
En lachen.
Het is echt heel gezellig.
Ik moet dan ook niet moeilijk doen.
M’n kinderen weten het ondertussen.
Maar ’s nachts is het stil.
Stralingsstil.
Alles is uit.
Dan heb je toch niets nodig, want je slaapt.
Maar pubers zijn wat anders dan pasgeboren baby’s.
Ik gruwel echt als ik zie dat een mobiel vlakbij een baby wordt gelegd.
Of als een mobiel op een zwangere buik ligt.
Zo’n mobiel kan doordat het om de paar seconden een signaal verstuurd een invloed uitoefenen op de baby in de buik.
Ook al geloof je stellig dat het geen kwaad kan, neem het zekere voor het onzekere en hou je mobiel van je zwangere buik vandaan.
De hond van een vriend wilde ineens niet meer in z’n favoriete stoel liggen.
Hij bleef piepen, en onrustig heen en weer lopen van en naar die stoel en weer piepen.
Het bleek dat hij z’n nieuwe smartphone voor het eerst daar vlakbij had neergelegd en aan het opladen was.
Toen hij het daar weghaalde was het probleem over en ging de hond gewoon weer in z’n stoel liggen. (Ja, een hond met een eigen stoel.)
Deze hond gaf het goed aan.
Een baby kan alleen maar huilen.
Niet alleen een mobiel geeft een vorm van straling, maar ook de router en andere apparatuur.
0 Comments