Op een donderdagavond moest ik mijn dochter even wegbrengen voor een afspraak die ze had.
Het zou een half uurtje duren.
Vlak erbij was een ijssalon.
Met een hoorntje met een lekker bolletje straciatella ijs liep ik naar een bankje waar al een oudere heer zat met een ijsje.
We raakten aan de praat en hoe het zo kwam weet ik niet meer precies, maar ik was over m’n werk aan het vertellen. (Dat doe ik graag)
En een half uur later had ik een van m’n boeken uit de auto gepakt en aan hem gegeven.
Hij had verteld over z’n kleinzoon die zo slecht sliep, zo witjes was, slecht at, en zo afwezig was.
Mail van zijn dochter.
Het is nu een paar maanden later. Ik ontving een mail van zijn dochter.
Ze had m’n boek gelezen na behoorlijk wat aandringen van haar vader.
Ze was in het boek begonnen en ze was blij verrast dat het zo makkelijk en leuk leesbaar was, en met veel voorbeelden.
Snelle reactie.
Ze heeft veel dingen direct kunnen toepassen bij haar zoontje. O.a. sliep hij direct boven de meterkast met de Wifi en DECT telefoon.
Onder zijn bed lagen meters verlengsnoer, want het kwam er maar niet van om dat goed op te lossen.
En nog een paar andere tips die ze had toegepast.
Het jongetje bleek snel te reageren: vanaf nacht 1 toen ze – als test – de wifi en DECT uitschakelden als hij naar bed ging, sliep hij goed, geen hoofdpijn, en hij kreeg weer kleur op z’n wangen.
Humor
Het meest opvallende wat z’n moeder mailde: was: hij ging weer grapjes maken.
We waren haast vergeten dat hij zo’n humor heeft.
Fantastisch toch?
0 Comments